مرگ بدنبال خونریزی از فیستول تراشه به شریان‌های مجاور متعاقب تراکئوستومی: گزارش سه مورد و مروری بر مقالات

مقدمه: فیستول تراشه به شریان بی نام ((TIF یک عارضه نادر و در عین حال کشنده تراکئوستومی است که حدوداً در یک مورد از هر 150 مورد تراکئوستومی بروز می کند و بدون مداخله جراحی فوری، معمولاً منجر به مرگ می شود. در چنین مواردی غالباً ارجاع جسد به پزشکی قانونی جهت تعیین علت فوت و نیز قصور احتمالی کادر درمانی صورت می گیرد. لذا آشنایی کامل کارشناسان پزشکی قانونی با این عارضه ضروری است. معرفی موارد: در این مقاله به معرفی سه مورد مرگ بر اثر خونریزی از محل تراکئوستومی که دو مورد جهت اتوپسی و تعیین علت فوت و مورد دیگر به منظور بررسی قصور کادر درمانی به پزشکی قانونی مشهد ارجاع شده بودند پرداخته سپس مروری بر مقالات مربوطه صورت می گیرد. نتیجه گیری: نکروز فشاری ناشی از فشار زیاد کاف تراکئوستومی، ترومای مخاطی ناشی از موقعیت نامناسب انتهای لوله، تعبیه سوراخ تراکئوستومی پایین تر از محل استاندارد، رادیوتراپی، انتوباسیون طولانی مدت، حرکات زیاد گردن بیمار، و آنومالی های شریان بی نام از جمله عوامل موثر در بروزTIF هستند. خونریزی شدید در فاصله سه روز تا شش هفته پس از تراکئوستومی را باید ناشی ازTIF تلقی کرد مگر خلاف آن ثابت شود. در این حال باید ضمن کنترل فشاری شریان خونریزی دهنده از طریق پرباد کردن کاف تراکئوستومی و یا فشردن شریان به پشت استرنوم بوسیله انگشت از طریق سوراخ تراکئوستومی، بیمار سریعاً به اتاق عمل منتقل شده تحت استرنوتومی میانی قرار گیرد. اساس درمان دبریدمان شریان بی نام و بستن آن است. تشخیص پس از مرگTIF در اتوپسی ممکن است دشوار باشد مگر آنکه پاتولوژیست به فکر تشخیص آن بوده، به طور اختصاصی محل فیستول را جستجو کند.